Het is een enorme trend onder hippe ondernemende mensen: de workation. Kort samengevat ga je dan een week ergens op een zonnig eiland of ergens in een fantastisch berglandschap werken aan je bedrijf. Aangevuld met workshops en presentaties. En met het comfort van een luxe hotel en bijbehorende faciliteiten.
Al vaker heb ik er naar zitten kijken, van die aanbiedingen voor een workation in de zon. Of in de sneeuw (want die zijn er ook, maar dat klinkt natuurlijk lang niet zo aantrekkelijk.) En een tijdje geleden liet ik me er bijna toe verleiden. Een geweldige plek ergens in Spanje. Keuze uit een hotelkamer voor jezelf of twee personen. Inclusief heel lekker en gezond eten. Yoga sessies. Massages en beschikking over een sauna. Workshops ‘baas over je agenda’ en ‘vrouwelijke energie’. O ja, en natuurlijk de nodige tijd om (aan je bedrijf) te werken.
Quanta costa? Een kleine 1800 euro. Tja, da’s voor wat je ervoor krijgt misschien allemaal niet duur. Maar eerlijk is eerlijk, het is best een bak geld. Terwijl je in feite betaalt om te doen waarvoor je jezelf ook gewoon een schop onder je kont kan geven: werken met je donder. En behalve dat ik het veel geld vind, ben ik stiekem bang dat ik na zo’n week geen centimeter opgeschoten ben als het om mijn bedrijf gaat. Op een zonnige plek in een luxe hotel wil ik na een gezond ontbijt en een yogasessie waarschijnlijk maar een ding en dat is op mijn luie reet met een boek aan het zwembad liggen.
Lang verhaal kort, ik ging niet op workation naar Spanje. Ik maakte zelfs helemaal geen vakantieplannen. Eigenlijk zoals altijd. Want ik ben nu eenmaal niet zo goed in lang vooruit plannen en me vastleggen aan dat soort afspraken. De zomervakantie van de kinderen begon (veel vakantie, weinig zomer tot nu toe) en zij vertrokken met hun vader naar Frankrijk. Bijna twee weken lang zou ik in mijn eentje thuis zijn. Het blijft even slikken om hen mee te geven aan hun vader en een andere vrouw die niet hun moeder is. Toch is het ook een voorrecht om tijd voor jezelf te hebben.
Die tijd is overigens goed besteed. Ik sopte de badkamer, maakte de borders in de tuin op orde en kocht ongegeneerd de Action leeg met mijn moeder. Ik ging eten bij vriendinnen, voetbal kijken en thee drinken in mijn favo lunchtent in het dorp. Verder sjeesde ik de provincie door voor interviews en maakte er verschillende artikelen van. Ik tikte een nieuw ligbed op de kop, zodat ik na een werkdag nog even lekker in de tuin kon relaxen. En niet onbelangrijk: er bleef zelfs nog tijd over om er met mijn lief op uit te gaan, te wandelen en een paar uurtjes zon mee te pakken.
De kosten bleven behoorlijk binnen de perken en mijn bankrekening werd lekker aangevuld door alle opdrachten. Het was dan geen wel geen Spanje, maar ik verzette een berg werk en het voelde toch een beetje als vakantie. Voilà, niks mis met een workation aan de Zeeuwse Costa.