Bijna dagelijks zie je in de media wel een verhaal over oplichting voorbij komen. En dan vooral online criminaliteit. Omdat vorig jaar 2,2 miljoen mensen in Nederland op die manier opgelicht zijn, is de overheid een nieuwe campagne gestart. ‘Laat je niet interneppen’, heet die. Oplichters gaan steeds gewiekster te werk. En helaas: ik kreeg laatst zelf te maken met een internepper.
Je denkt dat je ze wel herkent, die interneppers. Ze sturen van die rare appjes met veel spelfouten en vragen om geld over te maken. Of ze maken je wijs dat je moet betalen voor een pakketje dat onderweg is. Ik krijg ook nogal eens mail dat ik drie miljoen euro heb gewonnen en of ik even op bijgaande link wil klikken. Dat heb je allemaal wel door. Handelen via Marktplaats, altijd goed gegaan. Ik ben nog nooit belazerd. Tot vorige week dus.
Mijn tienerdochter en haar vriendinnen willen dit jaar voor het eerst naar een groot festival: Concert at Sea. Een van hen was al in het bezit van een kaartje, dus ik ging op zoek naar kaartjes voor de andere twee. Op Facebook kwam ik iemand tegen die twee kaartjes aanbood. Ik checkte het profiel, dat zag er allemaal heel gewoon uit, diegene volgde specifieke bedrijven in mijn buurt, had er heel normale foto’s en andere plausibele informatie op staan. Dus ik stuurde hem een berichtje en hij gaf aan dat zijn vriendin ze verkocht en gaf me haar nummer. Lies, heette de dame in kwestie.
De conversatie ging als volgt:
L: ,,Goedenavond Mariska, klinkt gezellig, wat zonde dat ze nog geen tickets hebben. Ze staan nog ongepersonaliseerd! We doen ze weg omdat wij elk jaar gaan en normaal gesproken accommodatie hebben nu is dat dit jaar helaas niet zo. We kunnen het eventueel regelen via de mail! Groetjes!”
M: ,,Ah da’s ook jammer dat jullie geen accommodatie hebben…wij wonen zelf in (…), dus ik kan die meiden even snel met de auto brengen. Da’s wel een voordeel. Mijn mailadres is (…)”
L: ,,Ah dat is lekker makkelijk inderdaad! Euhm is het goed als we het morgen verder regelen? Zou echt super zijn!”
M:,, Ja tuurlijk, geen haast. Het is al laat ook.”
L: ,,Jaa vandaar! En ik ga ervan uit dat ik ze voor u kan reserveren.”
M: ,,Komt goed, we zoeken het morgen wel even uit.”
De volgende dag zetten we het gesprek voort:
L: ,,Goedemorgen! Als u het wilt regelen dan kan dat hoor!”
M: ,,Ik kom er zsm even op terug, ben vanochtend op locatie aan het werk.”
M: ,,Maar hoe moeten we dat doen met de tickets? Moet dat via het platform van CAS?
L: ,,Nee hoor! Ik zet ze via je mail, dan krijgt u een personalisatie link in de mail en dan kan ik er al niet meer bij☺️”
(Klopt allemaal, zo heb ik het eerder ook geregeld toen ik zelf kaarten verkocht. So far so good)
M: ,,Ah prima, stuur je me een betaalverzoek/tikkie?”
Er volgde een betaalverzoekje en ik liet weten:
M: ,,Ik heb het zojuist betaald.”
L: ,,Oké momentje hoor! Ik ben echt over een 45 min/ 1 uur thuis, ze staan op de laptop, stuur ik ze meteen.”
Op dit moment speelde opeens mijn onderbuikgevoel op. Ze wilde het toch regelen? En nu moest ze eerst nog naar huis, omdat de kaartjes op de laptop stonden. Na twee uur waren er geen kaartjes in de mail. Verdere reactie bleef uit. Ik deed wat ik natuurlijk veel eerder had moeten doen; ik ging op zoek naar een manier om te checken of ik hier met een oplichter te maken had. Daar blijkt op de website van de politie een register voor te zijn. En ja hoor, zowel bij het mobiele nummer als het rekeningnummer was het raak. Er bestonden meldingen over deze nummers.
Kak. Was ik dus mooi geïnternept. Honderdzeventig euro down the drain en geen kaartjes voor die meiden. Buiten dat ik mezelf echt superstom vond, was ik ook boos. Wat een klerelijers zijn deze mensen die dit doen. Zo gewiekst en zo doortrapt. Ze durven het namelijk ook nog te wagen om je daarna midden in de nacht te appen met een ander nummer. Wat een hufters die oplichters wel niet zijn. En dat ze nog wel twee kaartjes hebben die je voor honderd euro over mag nemen om je op te vrolijken. De brutaliteit! Ik heb ze geappt dat ze maar eens moesten gaan werken voor hun geld. Godzijdank lukte het een van de andere moeders om kaartjes over te nemen via het officiële resellersplatform. Een dure les. Nu maar hopen dat de meiden het festival héél leuk vinden.